อันตรายของความน้อยเนื้อต่ำใจ

วันหนึ่งซู่ซินถามผมว่า"วิชา คุณคิดว่าความน้อยใจเป็นบาปไหม?"
ทำให้ผมต้องนิ่งคิดก่อนที่จะตอบคำถามของภรรยา อึมความน้อยใจเป็นบาปไหม?เท่าที่ในเวลาสั้นๆสมองครุ่นคิด มีพระคัมภีร์ตอนไหน พูดถึงความน้อยใจไหม? ยังคิดไม่ออกทันที
แต่คิดพยายามจำกัดความว่า ความน้อยใจ คือ อะไร?จำกัดความอย่างไร?มีผลกระทบอะไร?
ความน้อยเนื้อต่ำใจเป็นอาการผิดหวัง เสียใจ รู้สึกไม่ได้รับสิ่งที่คิดว่าควรจะได้รับ เช่น การยอมรับ การให้เกียรติ ความสนออกสนใจ การยกย่อง เป็นต้น น้อยใจไม่ได้เลื่อนขั้น น้อยใจไม่ได้รับรางวัล น้อยใจไม่มีใครพูดถึงฯลฯ ยิ่งคิดยิ่งพิจารณาคำว่า น้อยใจ
ซู่ซินแสดงความเห็นว่า น้อยใจเป็นอาการของความรู้สึกว่าตนเองสำคัญแต่ไม่ได้รับความสำคัญ จึงน้อยใจ
แล้วซู่ซินก็สรุปว่า คนที่พยายามคิดว่าตนเองสำคัญ มันอันตราย
มีแต่พระเจ้าเท่านั้ันสำคัญ ถ้าใครอยากได้รับเกียรติ ควรเป็นเกียรติที่พระเจ้าประทานให้
คำพูดนี้กระตุ้นความคิดให้ผมมาก ถ้าความน้อยใจมาจากความรู้สึกว่าตนเองสำคัญ แต่ไม่ได้รับคุณค่าความสำคัญ แสดงว่าความน้อยใจเป็นอาการอีกด้านหนึ่งของความหยิ่งผยอง พระคัมภีร์พูดถึงบาปของความหยิ่งผยอง ดังนั้นความน้อยใจ เมื่อรู้สึกผิดหวัง ว่าตนควรพึงได้รับบางสิ่งแต่ไม่ได้รับและรู้สึกหดหู่หรือแย่ จึงเป็นสัญญาณอันตรายที่อาจสามารถนำไปสู่ความบาปอันเป็นรากขมขื่นใจได้

ขอให้ผู้อ่านพิจารณาเกี่ยวกับความรู้สึกน้อยใจที่เกิดขึ้นน่ะครับ
ตรงนี้เพียงเป็นการเริ่มต้นเปิดประเด็นความคิดก่อน   เป็นเบื้องต้นเท่านั้นน่ะครับ